medezeggenschapsblogleiden

Wat een jaar!

Wat een jaar!

Het is volbracht. Het raadsjaar zit erop. Afgelopen maandag hadden we onze laatste vergadering met de huidige raad. Er staan nieuwe raadsleden te trappelen om ons te vervangen en te vergeten. Aan ons de eer om nog één keer dit jaar een korte terugblik op de afgelopen vergadercyclus te bieden.

Het is volbracht. Het raadsjaar zit erop. Afgelopen maandag hadden we onze laatste vergadering met de huidige raad. Er staan nieuwe raadsleden te trappelen om ons te vervangen en te vergeten. Aan ons de eer om nog één keer dit jaar een korte terugblik op de afgelopen vergadercyclus te bieden.

De cyclus begint altijd met commissievergaderingen, waardoor die maandag gauw urenlang kan duren. Hoewel dit keer voor de raadscommissie Onderwijs en Onderzoek slechts een half uur stond ingepland, kunnen we u met gepaste trots zeggen dat we dat moeiteloos volmaakten. Kort vergaderen is iets anders dan effectief vergaderen, en het een is zeker niet altijd het gevolg van het ander. De andere twee raadscommissies kenden deze cyclus een drukkere agenda, en zo kwamen er toch genoeg relevante onderwerpen voorbij.

Zo hadden we het bijvoorbeeld over de Jaarrapportage Veiligheid, Gezondheid en Milieu, waarbij de Raad aandacht vroeg voor problemen bij ontruimingsoefeningen aangaande medewerkers en studenten met een fysieke functiebeperking. Ook werd het Studentenstatuut besproken, met aandacht voor de bekendheid hiervan onder studenten en medewerkers, en bogen de raadsleden zich over Personeel in Cijfers, waarbij er interesse was voor de uitgevoerde scan naar de loonkloof tussen mannen en vrouwen. Verder heeft de Raad het College van Bestuur geadviseerd over de BSA-regeling, en werd er een rondvraag ingediend over de huisvestingsproblematiek van internationale studenten. Het College van Bestuur is zich bewust van het laatstgenoemde, en er wordt hard gewerkt om extra kamers voor internationale studenten te realiseren.

Het hoogtepunt van deze cyclus was, durven we wel toe te geven, misschien ook eigenlijk niet de raadsagenda van deze cyclus. Het was ons werkbezoek naar Leiden University College in Den Haag. Vol gezonde spanning betraden we de Ivoren Toren. Voor sommigen van ons was het een droom om hier te kunnen doceren, ander gepromoveerd personeel overwoog hier opnieuw aan een bachelor te beginnen. Er hangt een hele ontspannen en toch gedreven sfeer en een aantal projecten maakten echt indruk op ons (bijvoorbeeld die in samenwerking met de Johan de Wittschool, waarover meer informatie vast te vinden is op de site)! We bevelen u een rondleiding van harte aan, u bent verzekerd van enthousiaste docenten en studenten, verschillende PowerPoint-presentaties en vers fruit.

Deze cyclus was ook de laatste cyclus van onze geliefde griffier Ard. Graag willen we nog even stil staan bij zijn vertrek. Hij stond dag en soms zelfs nacht klaar voor ons als raadsleden en was altijd bereid mee te denken wanneer wij ergens tegenaan liepen. Als raadslid, en mens, ben je snel geneigd te denken voor het College van Bestuur en het antwoord op jouw vraag of reactie op jouw voorstel zelf in te vullen. Zo kom je nog wel eens eigenhandig tot de conclusie dat je het maar beter niet kan inbrengen. Ard heeft ons bijgebracht dat je nooit bang moet zijn om een voorstel of vraag bij het College van Bestuur neer te leggen. Van tevoren weet je namelijk nooit waar het College mee zal komen en vaak vallen de antwoorden echt mee, in vergelijking met de eigen bedachte horrorscenario’s.

Kortom, tegen nieuwe raadsleden zeggen wij: wees niet bang een sprong in het diepe te nemen. Aan het begin van zo’n raadsjaar weet je niet wat je te wachten staat en dan is het altijd fijn dat er mensen zijn die je graag een handje helpen. Hierbij willen we dan ook nog graag Charlotte, onze voorzitter, bedanken voor al haar steun. En alle nieuwe raadsleden komend jaar alvast een warm welkom heten.